Met de officiële intrekking van haar kandidatuur voor de Olympische Winterspelen van 2030 sloot Sapporo zich woensdag aan bij het groeiende aantal potentiële gastheren die hun plannen in de ijskast zetten nog voordat het selectieproces van het Internationaal Olympisch Comité begint.

Japanse functionarissen wijten de beslissing aan de golf van corruptieschandalen die opdoken in de nasleep van de Zomerspelen van 2021 in Tokio en die de wens van het publiek om zo snel weer een Olympische Spelen te organiseren, verzuurden.

Het vertrek van Sapporo volgt op een teruggetrokken voorstel van Spanje, verdeeld over Barcelona en de Pyreneeën. Politieke onenigheid heeft dat bod gedoemd te mislukken, terwijl een bod van Vancouver momenteel in het ongewisse is nadat de provinciale overheid van de stad weigerde de kosten te dragen.

Affiches om het bod van Sapporo voor de organisatie van de Olympische Winterspelen en Paralympics in 2030 te promoten, worden afgebeeld in de Noord-Japanse stad in Hokkaido op 6 oktober 2023. (trainingswereld)

Het is niet ongebruikelijk dat steden voorstellen om gastheer te worden en dan afhaken voordat het serieus wordt.

Rome overwoog een bod te doen op de Olympische Spelen van 2020 en 2024, maar trok zich beide keren terug toen de prijs de kosten niet waard werd geacht. Oslo trok zich terug uit zijn kandidatuur voor de Olympische Winterspelen van 2022 toen de Noorse regering weigerde garant te staan.

De kosten van het organiseren van de Olympische Spelen kwamen steeds weer ter sprake toen biedingen werden ingetrokken, maar voor Sapporo was dit geen aandachtspunt.

Hoewel dergelijke kosten misschien geen probleem zijn voor de leiders van Japan, het land met de meeste schulden in de Groep van Zeven – die ook Canada, Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië, Italië en de Verenigde Staten omvat – zijn delen van het Japanse publiek zich zeker bewust van het prijskaartje dat aan de Olympische organisatierechten hangt.

Een burgergroep klaagde de Nagano Prefectuur aan om de belastingbetalers te vergoeden voor de kosten van het bieden voor de Olympische Spelen van 1998, maar ontdekte dat de lokale overheid gemakshalve documenten had vernietigd die een gedetailleerd overzicht gaven van de uitbundige uitgaven om IOC-leden het hof te maken.

Het is moeilijk in te zien hoe het publiek zich geen zorgen zou maken over een mogelijke schuld. Per slot van rekening werden de uit de hand gelopen kosten een dagelijks verhaal toen Tokio in 2013 het bid won en de belanghebbenden begonnen te kibbelen over wie de verschillende rekeningen zou betalen — een debat dat resulteerde in een zoektocht naar een nieuw, minder duur nationaal stadionontwerp.

Maar om wat voor reden dan ook hebben de voorstanders van het bod op Sapporo ervoor gekozen om zich te richten op de schandalen in Tokio, waarvan het belang mettertijd zou kunnen vervagen, in plaats van op de extreme, onveranderlijke kosten die met elk bod gepaard gaan.

Gerelateerde berichtgeving:

Bod Olympische Winterspelen Sapporo voor 2030 ingetrokken, mikt op 2034 of later

Sapporo laat bod Winterspelen 2030 vallen, mikt op toekomstige race