Relief werper Hirokazu Sawamura zit op een goede plek. Hij zag zijn carrière uit de hand lopen totdat hij de mentale ruimte vond die hij nodig had om die weer op te bouwen bij de Lotte Marines en de Boston Red Sox, en hij kijkt nu weer uit naar een betere toekomst.

“Ik heb extra ruimte in mijn leven kunnen vinden”, zei de 35-jarige onlangs in het Zozo Marine Stadion van Chiba ten oosten van Tokio. “Fysiek heb ik geen ruimte voor fouten, maar emotioneel voelt mijn leven ontspannen en kalm.”

Hirokazu Sawamura van de Lotte Marines werpt in relief tegen de Nippon Ham Fighters in hun Pacific League wedstrijd op Es Con Field Hokkaido op 19 april 2023. (trainingswereld)

Tot en met zaterdag was Sawamura 4-2 met twee saves en een teleurstellende 5.40 ERA dit jaar voor de Marines na twee seizoenen in Boston waarin hij 6-2 werd met een 3.39 ERA.

Sawamura, de top draft pick van de Yomiuri Giants in 2010, had eerst succes als starter en later als top closer totdat zijn carrière crashte in 2017. Hij eindigde het seizoen 2020 echter op indrukwekkende wijze bij Lotte, nadat de Yomiuri Giants hem in een midseason trade dumpten voor een relatief onervaren infielder uit de minor league.

Hij zag de ruil misschien niet als een gouden kans, maar Sawamura kwam terecht bij een ploeg die hem graag wilde gebruiken. Hij gaf het thuispark van de Mariniers energie door de ploeg met drie slag uit te slaan in zijn debuut van één inning.

“Ik had niet goed gegooid in het farmteam, ik twijfelde of ik wel een bijdrage kon leveren. Ik zat in een periode waarin ik niet beter werd, wat ik ook probeerde. Lange tijd vroeg ik me af wat ik moest doen,” zei hij.

“(Bij Lotte) waren er mensen die in me geloofden.”

De huidige manager van de Mariniers, Masato Yoshii, een voormalig MLB werper, was toen een coach van Lotte wiens neiging het was, zei Sawamura, om worstelende werpers kansen te geven om te schitteren met wedstrijden op het spel.

“Yoshii-san gooit spelers die verloren lijken in wedstrijden die we aan het winnen zijn. Als ze slagen, krijgen ze passie en een gevoel van waartoe ze in staat zijn,” zei Sawamura.

Het eerste briljante moment van de werper bij Lotte nam zijn angst niet weg, maar na 22 wedstrijden met redelijk succes overtuigden zijn beste vrienden hem ervan om te proberen in de MLB te spelen, ondanks zijn eigen onzekerheid.

“Naar Amerika, echt?” vroeg Sawamura zich af. “Ook al was ik…twee of drie maanden effectief, ik twijfelde aan mijn eigen vermogen om in Amerika te concurreren. Maar aan de andere kant vond ik dat ik minstens één keer moest gaan.”

Het bleek echter een openbaring te zijn van de manier waarop zelfs MLB’s grootste sterren ernaar streefden om beter te zijn en hoe communicatie in een multicultureel clubhuis zo diepgaand kon zijn. En hoewel hij in 104 reguliere seizoenswedstrijden voor Boston gooide en ook drie in het naseizoen, was het deze andere gebieden waar hij graag over wilde praten.

“Er zijn ongelofelijke spelers, overal, gedreven om beter te worden,” zei Sawamura. “Het zette me aan het denken hoe graag ik ook beter wilde worden, dingen wilde doen zoals zij dat deden, kijken of ik kon imiteren wat zij deden.”

“Het heeft mijn verlangen om mezelf te verbeteren dramatisch vergroot.”

Naast het streven om beter te worden op het veld, zei Sawamura dat hij onder de indruk was van de manier waarop teamgenoten en coaches met elkaar omgingen op een betekenisvol niveau, door extra aandacht te besteden aan luisteren en communiceren.

“(MLB-denken) is anders,” zei hij. “Wat is gezond verstand anders dan een reeks veronderstelde waarden? Maar mensen daar groeien op in verschillende omgevingen. Ze zijn niet allemaal hetzelfde.”

Komend uit de Japanse honkbalcultuur, een traditioneel op top-down anciënniteit gebaseerde wereld waarin spelers geacht worden elkaar te begrijpen vanwege hun ogenschijnlijk homogene achtergronden, was dit iets nieuws, maar achteraf gezien voor de hand liggend.

Werper Hirokazu Sawamura (R) poseert met Lotte Marines manager Masato Yoshii tijdens een persconferentie in het Zozo Marine Stadion in de prefectuur Chiba op 28 januari 2023. (trainingswereld)

“Zelfs familieleden maken ruzie,” zei Sawamura. “Zelfs tussen collega’s, teamgenoten, geliefden is het belachelijk om te denken dat we elkaar perfect begrijpen. Je moet luisteren en nadenken over de betekenis van wat er tegen je gezegd wordt, en dan heb je een zinvol gesprek.”

“Ik merkte dat dat waar was in honkbal met AC (Red Sox manager Alex Cora) en mijn andere teamgenoten ook, en ik ook, dat iets wat iemand tegen je zegt je hart kan raken. Het was verbazingwekkend.”

Sawamura kreeg daar een voorproefje van toen hij in 2020 met Yoshii begon om te gaan bij Lotte, waar hij – nadat Boston hem vrijliet – dit seizoen terugkeerde, mede vanwege de aanvoerder.

“Er zijn mensen in de MLB die uitzonderlijk goede communicatoren zijn en Yoshii is ook zo,” zei Sawamura. “De manier waarop hij luistert, de manier waarop hij spelers op de eerste plaats zet, lijkt erg op hoe het in Amerika was.”

Sawamura is er echter huiverig voor om Japanse spelers te vertellen dat ze iets anders moeten doen omdat dat is hoe het in de MLB gaat, hoewel hij uiting gaf aan afgunst over hoe makkelijk het was voor oudere MLB-spelers om van jongere spelers te leren.

“Om beter te worden, leer je, zelfs door naar minder ervaren spelers te gaan. Zelfs gevestigde spelers wilden dat ik ze leerde hoe ik mijn splitter gooide en niemand schaamt zich ervoor om dat te doen, niemand in Amerika maakt zich zorgen over hoe dat overkomt op anderen,” zei hij.

Toen Sawamura in 2020 werd verhandeld, suggereerde een voormalige Giants-ster dat Yomiuri de pitcher de rug had toegekeerd. Maar Sawamura zei dat hij geen ruimte heeft voor bitterheid.

“Ik heb niet de minste negatieve gevoelens over de Giants of de Red Sox. Ik ben zelf nog steeds een soort middelmatig individu en er zijn veel dingen waar ik spijt van heb,” zei hij. “Ik heb nu de mentale ruimte om de dingen op die manier te zien.”

“Toen ik terugkwam (naar Japan) had ik niet het gevoel dat ik veel ruimte voor fouten had. Maar beetje bij beetje merk ik dat ik niet achterom kijk, maar vooruit.”